طبقه بندی ظاهری  سمعک ها

سمعک ها به دو گروه اصلی پشت گوشی و داخل گوشی تقسیم می شوند و هر یک از دو گروه، خود دارای زیرمجموعه هایی نیز هستند. تفاوت سمعک های مختلف، فقط ظاهری نیست و این تفاوت ها تاثیرات متعددی بر عملکرد سمعک ها دارند. بنابراین انتخاب شکل ظاهری سمعک ها، امری سلیقه ای نیست و بر اساس نوع و میزان کم شنوایی، سن، نیازهای شغلی و اجتماعی و در نهایت سلیقه کاربر، متفاوت خواهد بود. علاوه بر اینها شکل و آناتومی گوش کاربر نیز در اندازه نهایی سمعک تاثیرگذار است.

الف) سمعک های داخل گوشی

سمعک های داخل گوشی نامرئی  (IIC=Invisible In the Canal)

این سمعک ها ظریف ترین سمعک های داخل گوشی هستند که کاملا در عمق مجرای گوش قرار میگیرند و برای کم شنوایی ملایم تا متوسط مناسبند. کاندیداتوری این سمعک ها دارای شرایط خاصی است که طی مشورت با کارشناس شنوایی شما بررسی می گردد.

سمعک های کاملا داخل گوشی  (CIC=Completely In the Canal)

این سمعک های ظریف نیز درعمق کانال گوش قرار می گیرند و با پیشرفت های اخیر تکنولوژی و امکان استفاده از رسیورهای مختلف، می توانند درجات مختلفی از کم شنوایی را پوشش دهند.

سمعک های داخل کانال (ITC= In The Canal)

این سمعک ها در بخش خارجی مجرای گوش قرار گرفته و کمی دیده می شوند و برای کم شنوایی متوسط تا شدید به کار می روند.

ب) سمعک های پشت گوشی

پشت گوشی های مرسوم (BTE=Behind The Ear)

این سمعک ها برای انواع کاهش شنوایی ها (ملایم، متوسط، شدید وعمیق) به کار می روند. تمام قطعات سمعک داخل یک بدنه ی پلاستیکی می باشند که پشت گوش قرار می گیرند. صدا از طریق یک لوله و قالب گوش به مجرای گوش وارد می شود.

مدل های RIC (Receiver In the Canal)

این سمعک ها برای کاهش شنوایی های ملایم، متوسط و شدید به کار می روند. در این دسته از سمعک ها، بلندگو در داخل مجرای گوش قرار میگیرد. بنابراین نسبت به سایر سمعک های پشت گوشی، کوچک تر و سبک تر هستند.

این سمعک ها دارای سه جز می باشند: یک بدنه ی کوچک که میکروفون و پردازشگر سمعک  در داخل آن قرار می گیرد، یک سیم نازک که بخش پشت گوش را به بلندگو متصل می کند و بلندگو که در داخل مجرای گوش جا می گیرد.